Türk Millî Eğitim Sistemi, 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanununun çizdiği çerçeve ile şekillendirilmektedir. Sistem, bu çerçeve içinde “Örgün ve Yaygın Eğitim” olmak üzere iki ana bölümden oluşmaktadır. Mesleki eğitim ise 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu ile düzenlenmiştir.

 Örgün eğitim; 

- Okul öncesi, 

- İlköğretim (ilkokul ve ortaokul)  

- Ortaöğretim 

- Yükseköğretim 

kurumlarını kapsamaktadır.

Meslekî ve teknik eğitim sosyal ve ekonomik sektörler ile iş birliği içinde ulusal ve uluslararası meslekî yeterliliğe, meslek ahlâkına ve meslekî değerlere sahip, yenilikçi, girişimci, üretken, ekonomiye değer katan ehil iş gücü yetiştirmeyi amaçlamaktadır. Meslekî ve teknik eğitim ile bireylerin ilgi, yetenek ve mizaçları doğrultusunda uygun öğrenme fırsatlarının sunulduğu, iş ve meslek ahlakını merkeze alan yenilikçi, istihdama hazırlayan, iktisadi ve sosyal sektörlerin ihtiyaçlarına göre geliştirilen ve paydaşlarla iş birliği içinde sürekli yenilenen bir meslekî ve teknik eğitim sistemi oluşturulması amaçlanmaktadır.

Eğitim, ulusal ekonomide gelirin artması yoluyla ekonomik büyümeyi, gelir dağılımının daha adaletli olmasını ve toplumun iktisadi gelişiminin hızlanmasını sağlamaktadır. Meslekî ve teknik eğitim, bireysel ve toplumsal açıdan ekonomiye doğrudan etki etmesi nedeniyle sosyal ve ekonomik yönden ülkenin gelişimini sağlayacak potansiyele sahiptir. Meslekî ve teknik eğitimin temel amacı ülkenin ve bireyin istihdam açısından beklentilerini uyumlu hale getirmektir. Meslekî ve teknik eğitim öğrencileri iyi vatandaş olarak yetiştirmenin yanı sıra esnek bir yapı içinde ilgi ve yetenekleri doğrultusunda ortak bir genel kültür verilerek bir üst öğrenime ve iş hayatına hazırlamayı hedeflemektedir.

Meslekî ve teknik eğitim, 1927 yılında Millî Eğitim Bakanlığının görev ve hizmet alanı kapsamına alınmış, 1933 yılında Bakanlık bünyesinde kurulan Meslekî ve Teknik Tedrisat Umum Müdürlüğü tarafından yönetilmiştir. 1934 yılında toplanan Bakanlıklar Arası Kurul, yabancı uzmanlar tarafından sunulan raporlar doğrultusunda nitelikli eleman ihtiyacının çırak okulları ile karşılanmasını, akşam sanat okulları ve kısa süreli kurslar açılmasını önermiştir. 1934–1936 yılları arasında hazırlanan Meslekî Tedrisatın İnkişaf Planı meslekî eğitimin planlanması, eğitim ile istihdam kesiminin ortaklaşa çalışması açısından önemlidir. Plan, Millî Eğitim Bakanlığı, Millî Savunma Bakanlığı, Tarım Bakanlığı, Bayındırlık Bakanlığı ve Ekonomi Bakanlığının ortak ürünüdür. Plan dâhilinde çırak okulları, sanat ve orta sanat okulları, akşam sanat okulları, tekniker okulları, mühendis okulları ile gezici köy kursları açılması öngörülmüştür. Plan kapsamında öngörülen eylemler hızla hayata geçirilmiş, meslekî ve teknik eğitimin öğrenci, öğretmen ve okul sayılarının hızla artmasına yol açmıştır. 1941’de Meslekî ve Teknik Tedrisat Umum Müdürlüğü yerine Meslekî ve Teknik Öğretim Müsteşarlığıkurulmuştur. Meslekî ve Teknik Öğretim Müsteşarlığı, 1960 yılında Erkek Teknik Öğretim Genel Müdürlüğü, Kız Teknik Öğretim Genel Müdürlüğü ve Ticaret Öğretimi Genel Müdürlüğü olarak yeniden teşkilatlandırılmıştır. 1977 yılında çıkartılan 2089 Sayılı Kanun ile çıraklık eğitimi meslekî eğitim sistemine dâhil edilmiştir. 1986 yılında çıkartılan 3308 Sayılı Meslek Eğitimi Kanunu ise temel meslekî eğitimi; “örgün”, “çıraklık” ve “yaygın” eğitimleri kapsayacak biçimde, bir sistem bütünlüğü içerisinde yeniden düzenlemiştir. 3308 Sayılı Kanun ile ayrıca, örgün, çıraklık ve yaygın meslekî eğitimin planlanmasında, uygulanmasında ve değerlendirilmesinde sosyal taraflara önemli roller verilmiştir. Bu doğrultuda, ulusal düzeyde hizmet veren MEB bünyesinde Meslekî Eğitim Kurulu ve il düzeyinde hizmet veren İl Meslekî Eğitim Kurulları oluşturulmuştur.

Günümüze; meslekî ve teknik eğitimde öğrencilerin imkânları doğrultusunda eğitim alabilmelerini sağlamak amacıyla örgün ve yaygın eğitim verilmektedir. Örgün eğitim içerisindeyken süreç dışına çıkan ya da zorunlu öğrenim çağı sonrasında alternatif bir meslek edinmek isteyen bireylerin meslekî eğitim ihtiyaçlarını karşılamaya dönük olarak meslekî açık öğretim liseleri kurulmuştur. Meslek liselerine öğrenci kabulleri okul türüne, seçilecek alan ve dallara göre farklılıklar gösterebilmektedir. Öğrencilerin, okul türü ve programlar arasındaki geçişleri ile okullar arasındaki nakiller belirli şartlar altında yapılabilmektedir. Öğrencilere öğrenimlerini tamamladıkları okul türü, program, alan ve dala göre diploma düzenlenmektedir.

2017-2018 eğitim-öğretim yılında ortaöğretimde toplam 5.689.427 öğrenci eğitim almıştır. Bu öğrencilerin 1.987.282’si meslekî ve teknik ortaöğretim kurumlarındadır. Meslekî ve teknik eğitim kapsamında verilen örgün eğitim, Meslekî ve Teknik Anadolu Liseleri, Çok Programlı Anadolu Liseleri ve Meslekî Eğitim Merkezleri olmak üzere üç okul türünde gerçekleştirilmektedir. Yaygın eğitim kapsamında meslekî ve teknik eğitim ise Meslekî Açık Öğretim Liselerinde verilmektedir. Eğitim süreçleri okul türlerine göre çeşitlilik göstermektedir.

Örgün Meslekî ve Teknik Eğitim Okulları

-          Meslekî ve Teknik Anadolu Lisesi

• Anadolu Meslek Programı (AMP)

• Anadolu Teknik Programı (ATP)

• Ustalık Programı (MEMP)

-          Çok Programlı Anadolu Lisesi

• Meslekî ve Teknik Anadolu Lisesi

• Anadolu Lisesi

• Anadolu İmam-Hatip Lisesi

• Ustalık Programı (MEMP)

-          Meslekî Eğitim Merkezleri

• Ustalık Programı (MEMP)

-          Güzel Sanatlar Liseleri

-          Spor Liseleri

Meslekî ve Teknik Anadolu Liselerinde 54 alanda ve bu alanlar altındaki 199 dalda öğretim programı uygulanmaktadır.

Meslekî Eğitim Merkezlerinde 27 alanda ve bu alanlar altındaki 142 dalda öğretim programı uygulanmaktadır.

Meslekî Eğitim Merkezleri, kalfalık ve ustalık eğitimi ile meslekî ve teknik kurs programlarının uygulandığı eğitim kurumlarıdır. Meslekî Eğitim Merkezlerinde kalfalık ve ustalık eğitimi almak üzere öğrenci kaydı yapılmaktadır. Meslekî Eğitim Merkezi programlarına kayıt şartları:

a) En az ortaokul veya imam-hatip ortaokulu mezunu olmak.

b) Bünyesi ve sağlık durumu gireceği mesleğin gerektirdiği işleri yapmaya uygun olmak.

Eğitime başlanabilmesi için eğitim görülecek alan ve dala uygun işyeri ve usta öğreticinin olması ve MEB İşletmelerde Meslekî Eğitim Sözleşmesinin imzalanması gerekmektedir. Meslekî Eğitim Merkezi programı öğrencileri; öğrenci statüsünde olup, her türlü öğrencilik haklarından yararlanır. Ekonominin temel taşı olan esnaf ve sanatkârların çırak ihtiyacının karşılanması, öğrencilerin ahilik kültüründen gelen usta çırak ilişkisiyle iş başı eğitimi ile usta olarak yetiştirilmesi amacıyla Meslekî Eğitim Merkezleri (çıraklık eğitimi) zorunlu eğitim kapsamına alınmıştır. Meslekî Eğitim Merkezi programlarını bitiren öğrenciler istekleri doğrultusunda fark derslerini tamamlayarak diploma almaları halinde yükseköğretime gidebilme hakkına sahiptir.

Meslekî Eğitim Merkezi programlarına devam eden öğrenciler, 10. sınıftan itibaren her ders yılı sonunda yılsonu beceri sınavına alınır. 11. sınıfın sonunda girilen beceri sınavı kalfalık, 12. sınıfın sonunda girilen beceri sınavı ustalık sınavı olarak uygulanır. İşyeri sahibi, aday çırağı ve çırağı çalıştırmaya başlamadan önce bunların velisi veya vasisi veya reşit ise kendisi ile yazılı işletmelerde meslekî eğitim sözleşmesi yapmak zorundadır.

Meslekî Açık Öğretim Liseleri (MAÖL) Meslekî Açık Öğretim Lisesi, program olarak 1995 yılında uzaktan öğretim teknolojilerine yüz yüze eğitimi de katarak Açık Öğretim Lisesi bünyesinde 02.02.2006 tarihine kadar hizmet vermiştir. 02.02.2006 tarih ve 1461 sayılı Bakanlık makamının onayı ile Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü bünyesine “Meslekî Açık Öğretim Lisesi” katılmıştır. Meslekî Açık Öğretim Lisesi program içeriği bakımından örgün eğitimdeki meslek liselerinin program içerikleriyle eşdeğerdir, yapısı ve işleyişi bakımından örgün eğitimden farklılık göstermektedir. Eğitim uzaktan öğretim ile gerçekleştirilmekte, mezuniyet ders geçme ve kredi sistemine dayanmaktadır. Yaygın eğitim kapsamında eğitim verilmesine karşın öğrencilerin becerilerini geliştirmek amacıyla meslekî dersler çoğunlukla örgün meslekî eğitim kurumlarında yüz yüze verilmektedir. 2005-2006 eğitim öğretim yılından itibaren Meslekî Açık Öğretim Liselerinde eğitim dört yıl olacak şekilde yapılandırılmıştır.

Belgelendirme

3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu çerçevesinde uygulanan mesleki eğitim sisteminde mesleki belgeye ulaşmanın birçok yolu bulunmaktadır. Okul ağırlıklı olup, diplomaya götüren örgün mesleki eğitim, örgün eğitim sisteminden ayrılmış ve kişilerin istekleri doğrultusunda gittikleri, eğitim sonunda sertifika verilen yaygın eğitim, işletme ağırlıklı ve eğitim süresi sonunda kalfalık ve ustalık belgesine ulaşılan çıraklık eğitimi mesleki belge edinme yöntemleridir.

3308 sayılı Kanun, çıraklık ve meslek eğitimi sisteminde uygulamalara ilişkin yetki ve sorumluluğu Milli Eğitim Bakanlığına vermekle birlikte, çıraklık ve meslek eğitiminin planlanması, geliştirilmesi ve değerlendirilmesinde ilgili bütün kurum ve kuruluşların söz sahibi olmalarını ve katkı sağlamalarını da öngörmektedir. Meslek kuruluşları da 3308 sayılı Kanun ile mesleki eğitimle ilgili faaliyetleri yürütmekle görevlendirilmiştir.

3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanununun Çıraklık Eğitimine İlişkin Düzenlemeleri: 

Esnaf ve sanatkâr meslek kuruluşlarının ilgili olduğu çıraklık eğitimi ile ilgili olarak MEB mevzuatı aşağıdaki düzenlemeleri içermektedir: 

Çıraklık Eğitimi

Amacı: Gerçek iş ortamında fiilen çalışmak suretiyle meslek öğrenmek isteyen (Usta-Çırak ilişkisiyle bir mesleği öğrenen) 15 yaş ve üzerindeki vatandaşlarımızın teorik ve pratik mesleki eğitimlerinin bir programa göre yapılmasını sağlayarak, onları ülkenin ihtiyaç duyduğu becerili işgücü haline getirmek, çıraklık eğitiminin temel amacıdır.Çıraklık eğitimi pratik eğitimin iş yerinde, teorik eğitimin de meslekî eğitim merkezinde gerçekleştirildiği ikili meslek eğitimi sistemidir. Gerekli şartları taşıyan herkes faydalanabilir ve ücretsizdir.

Çıraklık eğitimi; ilköğretimi bitirip bir üst öğretime gitmeyen veya gidemeyen ya da çeşitli nedenlerle örgün eğitimin dışında kalmış orta öğrenim çağındaki çocukların ve gençlerin eğitimini kapsamaktadır. 

Çırak olabilmek için aşağıdaki şartlar aranır. 

a) 14 yaşını doldurmuş, 19 yaşından gün almamış olmak.

b) En az ortaokul veya imam-hatip ortaokulu mezunu olmak.. 

c) Bünyesi ve sağlık durumu gireceği mesleğin gerektirdiği işleri yapmaya uygun olmak. Ancak, on dokuz yaşından gün almış olanlardan daha önce çıraklık eğitiminden geçmemiş olanlar, yaşlarına ve eğitim seviyelerine uygun olarak düzenlenecek mesleki eğitim programlarına göre çıraklık eğitimine alınabilir.

3308 sayılı Kanun gereğince bir işletmeye çırak alarak mesleki eğitim verebilmek için işletmede usta öğretici veya bu şartları haiz kişi (Teknik Öğretmen vb.) bulunması zorunludur. Ustalık belgesi sahibi olan kişiler Mesleki Eğitim Merkezleri tarafından verilen 40 saatlik usta öğreticilik (iş pedagojisi) eğitimine katılarak usta öğretici belgesi sahibi olabilmektedir. 

Bu eğitim uygulamaları sonucunda kişi, nitelikli ara insan gücü için belirlenmiş olan yeterlilik düzeyine ulaşabilmekte ve bu yeterlilik düzeyi için öngörülen kalfalık ve ustalık belgesini alabilmektedir. 

5362 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununun Eğitim Düzenlemeleri:

5362 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununun Eğitim başlıklı 5. Bölümünde ve yönetmeliklerle ilgili maddesinde esnaf teşkilatının mesleki eğitime ilişkin sorumlulukları yer almıştır. Buna göre; 

 “Eğitimin kapsamı, pratik meslek eğitimi ve denetimi

MADDE 71. — Bu Kanunun meslekî eğitime ilişkin hükümleri ile 3308 sayılı Meslekî Eğitim Kanununun esnaf ve sanatkâr kesimindeki pratik meslek eğitimini düzenleyen hükümleri 

Bakanlık, Millî Eğitim Bakanlığı ve Konfederasyonun işbirliği ile bütünlük içinde yürütülür. Esnaf ve sanatkârların meslekî eğitimleri, esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşları ile Millî Eğitim Bakanlığı Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü tarafından ortaklaşa planlanır, yürütülür, değerlendirilir ve denetlenir.

 Eğitimin organizasyonu

MADDE 72. — Bu Kanunda ve 3308 sayılı Meslekî Eğitim Kanununda belirlenen amaçlar doğrultusunda esnaf ve sanatkârlar ile yanlarında çalışan çırak ve kalfaların, pratik meslek eğitimini gerçekleştirmek, her kademedeki esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşlarının asli görevidir.

Esnaf ve sanatkârlar ile yanlarında çalışan çırak ve kalfaların, meslekî eğitimlerini organize etmek için esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşlarının bünyesinde birer meslekî eğitim danışmanlığı birimi kurulur.

Meslek Eğitimi Fonu

MADDE 73. — Esnaf ve sanatkârların her türlü meslek eğitimi faaliyetini gerçekleştirmek ve desteklemek amacıyla Konfederasyon bünyesinde Meslek Eğitimi Fonu kurulur.

Fonun kaynakları;

a) Konfederasyon bütçesine her yıl bu amaçla konacak ödenekler,

b) Esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşlarının eğitim bütçelerinden ödeyecekleri paylar,

c) Yapılacak bağışlar ve diğer gelirlerden,

Oluşur.

Fonda toplanan kaynak, sadece esnaf ve sanatkâr kesimine yönelik yapılacak meslekî eğitim ile bu eğitimin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması amacıyla kullanılır.

Meslek eğitiminin finansmanı

MADDE 74. — Esnaf ve sanatkârlar meslek kuruluşları bu Kanunda belirtilen meslek eğitimine ilişkin görevleri yerine getirmek için, katılma paylarının hesaplanmasında kullanılan yöntem esas alınarak, yıllık gayri safi gelirlerinin % 5'ini ayırmak suretiyle eğitim bütçesi yapmak zorundadırlar.

Odalar ayırdıkları bu payın beşte birini birliğe, beşte birini varsa federasyona, beşte birini Konfederasyon bünyesindeki Meslek Eğitimi Fonuna, hesap yılını takip eden mart ayı sonuna kadar öderler. Geri kalan miktarı da kendileri meslekî eğitim için kullanırlar. Birlik ve federasyonlar ayırdıkları bu payın beşte birini Konfederasyon bünyesindeki Meslek Eğitimi Fonuna öderler, geri kalan miktarı da kendileri meslekî eğitim için kullanırlar. Konfederasyon ise ayırdığı payın tamamını Fona aktarır.”

5362 Sayılı Esnaf  ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanunu Çerçevesinde Yapılan Mesleki Eğitim ve Belgelendirme Faaliyetleri 7.6.2005 tarihli ve 5362 sayılı Esnaf ve SanatkarlarMeslek Kuruluşları Kanununun 75 inci maddesinin (j) bendi ile 5.6.1986 tarihli ve 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanununun Geçici 10 uncu maddesi hükümleri çerçevesinde Türkiye Esnaf ve Sanatkarları Konfederasyonu tarafından hazırlanan 14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı “Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmelik” gereğince 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları Kanununa tabi esnaf ve sanatkarlara ait işyerleri ve bu işyerlerinde çalışanlardan; meslekleri 3308 sayılı Kanunun çıraklık eğitimi uygulama kapsamı dışında kalanların eğitim, sınav ve belgelendirmesi bağlı bulundukları meslek odaları tarafından yapılmaktadır. 

Esnaf ve Sanatkârlar Odalarınca Mesleki Belgelendirme Yapılan Meslek Dalları14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmeliğe göre belge verilecek meslek dalları; 3308 sayılı Kanunun çıraklık eğitimi uygulama kapsamına alınmamış meslek dallarıdır. Bu mesleklerle ilgili olarak odalar, eğitim, sınav ve belgelendirme yapabilirler. Kalfalık, ustalık ve esnaflık sınavlarına girecekler için odalar imkânları ölçüsünde sınava hazırlık kursları düzenleyebilirler.

Hâlihazırda esnaf ve sanatkârlar odalarınca eğitim ve belgelendirme yapılan meslek dalları iki kısımdan oluşmaktadır. Esnaflık ve Sanatkârlık meslekleri listesi Ekte yer almaktadır. 

Esnaf ve Sanatkarlar Odalarınca Verilen Mesleki Belgeler

a) TESK kalfalık belgesi,

b) TESK ustalık belgesi,

c) Esnaflık belgesi,

Mesleki Belgelerin Verilme Koşulları

1-TESK kalfalık belgesi

TESK kalfalık belgesi, 14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte 5362 sayılı Kanun kapsamında bir işyerinin sahibi olan ya da bu işyerinde çalışanlardan;

a) en az ilköğretim mezunu olan (yaşına uygun temel eğitimi almış olmak),

b) on altı yaşını doldurmuş olan,

c) mesleğinde en az iki yıl çalışmış olduğunu belgelendiren,

kişilere odaca düzenlenecek kalfalık sınavında başarılı olmaları halinde verilir.

2- TESK ustalık belgesi

14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte 3308 sayılı Kanun gereğince mesleğinde ustalık belgesi almak isteyenlerde aranan asgari yaş ve öğrenim şartını taşıyanlardan;

a) 5362 sayılı Kanuna tabi bir işyeri sahibi olan ve/veya bu işyerinde fiilen usta olarak çalışanlardan, Konfederasyonca belirlenecek süreler içinde başvuruda bulunanlara doğrudan,

b) TESK kalfalık belgesi veya Bakanlıkça kabul edilmiş başka bir meslek kuruluşunca verilmiş kalfalık belgesi sahibi olup, mesleği ile ilgili işlerde en az beş yıl süreyle çalışmış olduğunu belgelendirenlerden odaca düzenlenecek ustalık sınavında başarılı olanlara sınav sonucunda,

c) Mesleki ve teknik orta öğretim kurumlarından veya bu kurumların dengi yurtdışı kurumlardan mezun olanlardan odaca düzenlenecek ustalık sınavında başarılı olmaları halinde, TESK ustalık belgesi verilir. 

3-TESK esnaflık belgesi

Esnaflık ve sanatkârlık mesleklerini ayırma komisyonunca belirlenen ustalık becerisi gerektirmeyen mesleklerde; 3308 sayılı Kanun gereğince mesleğinde ustalık belgesi almak isteyenlerde aranan asgari yaş ve öğrenim şartını taşıyanlardan;

a) 14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte 5362 sayılı Kanuna tabi bir işyeri sahibi olan ve/veya bu işyerinde çalışanlardan, Konfederasyonca belirlenecek süreler içinde başvuruda bulunanlara doğrudan,

b) 14 Ocak 2008 tarih ve 26756 sayılı Çıraklık Eğitimi Uygulaması Yapılmayan Meslek Dallarında Mesleki Belgelerin Verilmesine İlişkin Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten sonra mesleğe girenlerden, mesleği ile ilgili işlerde en az iki yıl süreyle çalışmış olduğunu belgelendiren ve odalarca düzenlenecek sınavlarda başarılı olanlara sınav sonucunda, esnaflık belgesi verilir.

Odalar, günün şartlarına uygun olarak adaylardan eğitim ve sınav giderlerini karşılamak amacıyla harç alırlar.

Mesleğin Kapsama Alınmasından Sonra Yapılacak Uygulama 3308 sayılı Kanun kapsamında bulunmayan bir meslek dalının kapsama alınma kararının Resmi Gazetede ilan edildiği tarihten itibaren bu meslekte bütün işlemler 3308 sayılı Kanun hükümlerine göre yürütülür.

Esnaf ve sanatkârlar odalarınca verilen TESK kalfalık, ustalık ve esnaflık belgesi belge defterlerinin onaylı kopyası otuz gün içerisinde ilgili oda tarafından İl Milli Eğitim Müdürlüğüne teslim edilir. Belge sahipleri bu aşamadan sonra sahip oldukları belgelerin dengi MEB kalfalık ve ustalık belgeleri ile değiştirilmesini talep edebilirler. Mesleki Eğitim Merkezi başvuruları alır ve gerekli incelemelerden sonra usulüne uygun verilmiş belgeleri MEB belgeleri ile değiştirir.

Kaynaklar:

Türkiye’de Mesleki ve Teknik Eğitimin Görünümü, MEB Yayınları, Kasım 2018

tesk.org.tr

İSTİHDAM

Kalkınmanın ve büyümenin en önemli unsuru, teknolojiyi geliştiren, uygulayan, kaynakların kullanımını ve organizasyonunu sağlayan insan gücüdür. İşsizlik, ekonominin yapısı ne olursa olsun gelişmiş veya gelişmekte olan bütün ülkelerin en büyük problemidir. İşsizliğin artık sadece ekonomik boyutunun değil, sosyal boyutunun da -en az ekonomik boyutu kadar- önemli olduğu kabul edilmektedir. 

İstihdamı tek başına işgücünün kullanılması olarak düşünmemek gerekir. Söz konusu işgücünün nitelikli ve kalifiye olması da, istihdam politikaları belirlenirken üzerinde dikkatle durulması gereken bir konudur.

Esnaf ve sanatkârlar açısından nitelikli iş gücü eksikliği, yanlarında meslek öğretecekleri kalfa ve ustaları istihdam edememeleri, yeni istihdamın getirdiği yüksek mali yük istihdam alanında en önemli sorunlar olarak sayılabilir. 

İstihdam ve işsizlik ülkemizin ekonomik ve sosyal yapısının yanı sıra uygulanmakta olan makro-ekonomik politikalara bağlı olarak değerlendirilmelidir.İşsizliğin artık yapısal bir sorun haline geldiği günümüzde bu sorunun temel nedenleri olarak; yüksek nüfus artışı, sermaye birikimi yetersizliği, kamu ve özel sektör yatırımlarının yeterince arttırılamaması, yabancı sermaye yetersizliği, işgücü niteliğinin modern sanayi ihtiyaçlarına uygun olmaması, mesleki eğitim-işgücü piyasası arasındaki uyumsuzluk, hızlı teknolojik değişmeler sayılabilir.